31 Mar 2009
വിരഹം അറിയുമ്പോള്.
നിന്നുടെ ഓര്മതന് വീണാ തന്ത്രികള് ,
എന് മനസ്സിലെങ്ങോ ശ്രുതിമീട്ടിയോ?
ഒരുപാടുനാളായ് നിന് മനസ്സില് ഞാന്,
വെണ് ചിരിയായുറങ്ങിയതറിഞ്ഞില്ലല്ലോ?
എന് നോട്ടം കവരുവാനായാ വീഥിയില് നിന്നിട്ടും,
നിന്നെ തൊടാതെയെന് ദ്രിഷ്ടി മറഞ്ഞപ്പോള്.
ഉണരുന്നൊരാ വിരഹ ദു:ഖത്തില് ഉടഞ്ഞൊരാ,
ഹൃദയത്തിന് വ്യധ ഞാനറിഞ്ഞില്ലല്ലൊ?
പ്രേമത്തിന് ശോഭയില് ആകൃഷ്ടയാക്കുവാന് ന്ല്കിയ,
ആ പനിനീര്പ്പൂവിനോടെന്തേ പിണങ്ങിയതപ്പോള്.
പിണങ്ങിയതേതോ ആ സന്ധ്യയാം നിമിഷം,
എന്നിലെ പ്രണയം വിരിയുവതറിഞ്ഞില്ലല്ലോ?
ഉണര്ത്തിയോരാ പ്രണയം ഈ നീണ്ട രാവില്,
നിറച്ചു നിന്നോര്മ ഈ പ്രണയ പൂര്ണിമ.
ഞാനറിയുന്നുവോ നിന്നിലെ സ്നേഹത്തിന്,
മിഴിനീരിലലിയുന്നൊരാ വിരഹനൊമ്പരം.
പകര്ത്തി നല്കിയോ നിന് വിരഹദു:ഖം,
പങ്കുവെച്ചുവോ നിന് ഹൃദയ വേദന .
നിന് വിരഹം എന്നിലും വിരഹമായ് പടര്ന്നപ്പോള്,
നീ അടുത്തുണ്ടെങ്കില് എന്നു ഞാന് ആശിച്ചു.
കവിളില് പൊഴിയുമാ മിഴി നീരിലെന് ,
മിഴിനീരലിയിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചു.
എവിടെ നീ പ്രിയതമാ? അറിയില്ലല്ലോ!
എവിടെ എന് തോഴാ? അറിയില്ലല്ലോ!
വരികള് നന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteentammo saadanam collaam kto. vayichappol enthokkyo samyangalu thonni. virahathinu mele virahamanallo... pinne pullikkarane kandu kittiyille.. che.. avan kore porake nadannathu veruthe ayyi. ipoo ninakkavante orma verunnelliyo? oru pryojanom illa. anneram alochikkanda karyngala athokke. ippo veruthe alochichittu viraha vedana polum.
ReplyDeletenanayitundu
ReplyDeleteNalla ezhuthu....valare nannayittunduto..
ReplyDeletenanayitundu
ReplyDeleteV good keep goin
ReplyDelete