ഭീരു

ഉള്ളിലൊരായിരം

പല ഭീതി നിറച്ചുവീ-

പുക്കിളിന്‍ കൊടി-

പൊട്ടിയിറങ്ങിയീ ഭൂമിയില്‍.

ജനിച്ചുടന്‍ പല മാത്രയില്‍ 

പല സൂചികള്‍ കുത്തി-

ത്തുരന്നു മാസം, 

മരണത്തിന്‍ ഭീതിയില്‍  .

ഇഴ ജന്തുവിനേപ്പോലി-

ഴയാന്‍, പെട്ടുഴലുന്നു,

ഈ തൊട്ടിലിന്‍-

കെട്ടിലെ ഭീതിപ്പിടിയില്‍.

തൊട്ടിലിന്‍ പിടിവിട്ടി-

റങ്ങി, ഇഴയുവാന്‍,

നീലവിരിപ്പേകീയോ-

രാ നിഴലിലെ ഭീതിയില്‍.

നിഴലെറിഞ്ഞ ദീപ-

മെരിഞ്ഞണഞ്ഞപ്പോള്‍,

ഭീതി പകര്‍ന്നുവാ ഇരുളിന്‍, 

കറുപ്പേറുമാ അന്ധത.

മാമുണ്ണുവാനായി, വീണ്ടും 

നിറച്ചുവാ ഭീതി കൊലുസ്സിന്‍-

കിലുക്കമായ്, നീണ്ട 

ദംഷ്ട്രതന്‍ ഇരുട്ടിന്‍ കഥ.

നുണയാതെ, ഭീതിയോടെ-

യാ നൂറു അരിമണികളിറങ്ങി

കൂടെ, കള്ളമാം പാതിരാ-

പ്പാറതന്‍ കുഞ്ഞു കഷണവും.

രാത്രിയിലെ കൊള്ളിയാന്‍-

മഴയിലും, മുത്തശ്ചി തന്‍ 

മടിയിലും, പഴയ ചുടലയുടെ 

രക്തദാഹത്തിന്‍ ഭീതിയും.

ഉറങ്ങുവാന്‍ അറിയാതെ,

സ്വപ്നത്തിലും ഭീമമാം-

താടക ഭീതിതന്‍ ദാഹ-

രക്തം ചുരത്തി നിറച്ചു.

പല നാളുകള്‍ ഉണ്ണാതെ

ഉണ്ടുറങ്ങുമ്പോള്‍ പഴ-

കഥയായി വളര്‍ന്ന, കുരു-

ന്നിലെ ഭീതിതന്‍ വേരുകള്‍.

മൂളുന്ന ചൂരലും, അക്ഷര

മാലയും, ചുവപ്പിന്‍ മഷിയുടെ 

അടയാള കാവ്യവും രചിച്ചു-

പുതിയ ഭീതിയുടെ രൂക്ഷമാം മുഖം.

അയല്പക്കത്തെ തുലനവും തൂക്കവും,

അഛനമ്മയുടെ ശാഠ്യവും വാശിയും,

പിടിമുറുക്കി അഴിയാത്ത

ഭീതിയുടെ കരാള ഹസ്തങ്ങള്‍.

കഴുത്തിലൊരു കയറിട്ടു-

കുരുക്കുവാന്‍ തുനിഞ്ഞുവാ-

ഭീരു, എടുത്തുകളഞ്ഞുവാ-

കയറിന്‍ കുരുക്കും ഭീതിയാല്‍.

പിന്നെയും അടിമയായ്,

ജീവിതം തീറെഴുതി,

ഭീതിയുടെ ജന്മിയായ് 

വാഴുന്നു, ഇന്നിതാ ഈ ഭീരു.