ഞാനൊരു ചെറു ശില്പം ഈ ഭൂമിയില്,
ശില്പിയെത്തേടിയിറങ്ങിയൊരു ശില്പം.
ശില്പങ്ങള് നിറയെ ശില്പങ്ങള് എങ്ങും,
ജീവന് തുടിക്കും ചലിക്കും ശില്പങ്ങള്.
ചീളുകള് ചീളാതൂളികള് ഉടക്കാതെ,
അമ്മതന് അച്ചില് വാര്ത്ത ശില്പങ്ങള്.
അമ്മേ നീയോ എന് ശില്പി ഈ ഭൂമിയില്?
അറിയില്ലന്നോ താനൊരു ശില്പിയാണെന്ന്!
നിന്റെ ശ്രിഷ്ടിക്കു നീ അറിഞ്ഞുനല്കിയ,
രസങ്ങളെ കാണുവാന്, നിനക്കറിയില്ലേ?
ഈ ചിന്തകള് നീ വാര്ത്തെടുത്തതല്ലേ?
ഈ ചോദ്യങ്ങളും നീ ശ്രിഷ്ടിക്കുന്നതല്ല്ലോ?
ചോദ്യങ്ങള് ചോദിക്കുവാന് മാത്രമറിയാം,
അമ്മയെത്തീര്ത്തതും നീ തന്നെയോ?
അമ്മയൊരു ശില്പിയോ അതോ ശില്പമോ?
അതോ ശില്പങ്ങള് തീര്ക്കുന്നതമ്മമാരോ?
നിന് വിരുതുകള് നോക്കിയിരിക്കുന്നതും,
നിന് ചിന്തകള്, പ്രയോഗിച്ചീടുന്നതും,
അതുകണ്ടു നോക്കിച്ചിരിക്കുന്നതും,
നീ തീര്ത്ത ശില്പങ്ങളാണെന്ന് കാണുക.
ജീവന്റെ രഹസ്യങ്ങള് കൊത്തിമിനുക്കി,
നീ കൊടുത്ത കഴിവുകള് വെച്ചു നിരത്തി,
ശ്രിഷ്ടിച്ച ശില്പങ്ങള് മറ്റുള്ളവയ്ക്ക്,
ശില്പിയെപ്പോലെ വിലപേശുന്നുവോ?
ഹേ ശില്പീ നിനക്കിതെന്തു പറ്റി...?
നിന്റെ ശില്പങ്ങള് നിലക്കുനില്ക്കുന്നില്ലേ?
നല്കിയ കഴിവുകള് നിന്നില് കാട്ടുന്നോ?
നിന്നെ സ്തുതിക്കേണ്ടവര് നീരസം കാട്ടുന്നോ?
ശില്പങ്ങള് നീ അറിയാതെ ഉടച്ചെടുക്കുന്നോ?
അച്ചുകള് പകുതിയില് വലിച്ചെറിയുന്നോ..?
പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങള് നീ നടത്തുമ്പോള്
പുതിയ പതിപ്പുകള് ഭൂമിയില് പിറക്കുന്നോ?
ശില്പങ്ങള് ശില്പങ്ങളെ തച്ചുടയ്ക്കുന്നു..
വിരൂപമാം ശില്പങ്ങളെ ശ്രിഷ്ടിക്കുന്നു..
വിരൂപമാം ശില്പങ്ങള് കാഴ്ചയാകുന്നോ?
വീണ്ടും പല ശില്പ്ങ്ങള് ശില്പിയാകുന്നോ?
ശില്പങ്ങള് ശില്പങ്ങളെ പൂവിട്ടു പൂജിച്ച്,
അവര് ശില്പങ്ങളെന്നറിയാഞ്ഞിട്ടോ.. ?
ശില്പീ നിനക്കു ഭ്രാന്തായോ അതോ..
നിന്റെ ശില്പങ്ങള്ക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചോ..?
ഗര്ഭപാത്രത്തെ അച്ചുകളാക്കുമ്പോള്,
ശില്പികള് അച്ചുകള് ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോഴും,
എല്ലാം നോക്കി ചിരിക്കുന്ന നീയൊരു..
വെറും ചലിക്കാതെ ചതിക്കും ശില്പമല്ലേ.?
ഭൂമി വെറും ശില്പികളുടെ ശില്പശാലയല്ലേ?
ഭൂമി വെറും ശില്പികളുടെ ശില്പശാലയല്ലേ?
1 comment:
വെറും ചലിക്കാതെ ചതിക്കും ശില്പമല്ലേ.?
Post a Comment