അണയുന്ന വികാരങ്ങളെയും, വിചാരങ്ങളെയും ഓര്മകളുടെ അധോലോകത്തിലേക്കെത്തിക്കുന്ന ആ അര്ഥപ്രഞ്ജയെ മുറുകെപിടിച്ചിരിക്കുവാന് വെമ്പുന്ന മനസ്സിനെ...
പാതിയുണര്ന്ന്, ഇന്നും എന്തിനോവേണ്ടി തേടുന്ന ആത്മാവിനെ...
താരാട്ടുപാടി ഉറക്കുവാന് ആ നിശയിലെനിക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്......
വീണ്ടും ഒരു തീരാ നിശ, നീ ഉറങ്ങുമ്പോഴും, എന്നെ ഉണര്ത്തിയിരുന്ന അതേ വികാരങ്ങള് നിന്നെ കാണുവാനായി ആ കാര്മേഘങ്ങള് പാതി മറച്ച വിണ്ണിനെ നോക്കി കേണിരുന്നു...
എന്തോ അറിയാവുന്നതു പോലെ കാര്മേഘം കറുത്ത് ഘനം കൂട്ടി ആ വെള്ളിക്കണ്ണാടിയിലെ നിന്റെ മുഖം മറച്ചു....
കണ്ണിലെ കണികകള്, എത്തിനോക്കിയ നിലാവെളിച്ചത്തില് മുത്തുപൊഴിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു... ഘനം കൂടിയ ആ വികാരധാരയില് അലിഞ്ഞുവോ ആ ഓര്മ്മകള്.. എന്തോ അറിയില്ല, ആ ഓര്മ്മകള് അലിഞ്ഞുരുകി കടല് ചേര്ന്നാലും, നീരാവിയായി, വെള്ളിമേഘങ്ങളായി, വീണ്ടും എന്നിലേക്കു പെയ്തിറങ്ങും, ഭൂമി എന്നപോലെ നിശ്ശബ്ദമായി ഞാനതേറ്റുവാങ്ങും...
നിന്റെ ഉറക്കം, ഉണര്ത്തിയ എന്നെ, ആ നിശയില് നിര്വികാരമായി അലഞ്ഞലിഞ്ഞുരുകാന് ഓര്മ്മയിലേക്കിറക്കിവിട്ടു...
നിന്റെ ഉറക്കം, ഉണര്ത്തിയിരുന്നു എന്നെ...
നീ ഉറങ്ങിയത്, ഉറങ്ങാനായി മാത്രമാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും...
നീ ഉറങ്ങിയത്, ഉറങ്ങാനായി മാത്രമാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും...
6 comments:
കവിയെ കുറ്റം പറഞ്ഞാലു...
1)ആദ്യ വരികളു വായിക്കുമ്പോളു മനസ്സു വേദനിക്കുന്നില്ലാ .. തല വേദനിക്കുന്നുണ്ടു(ആതിനെ നമുക്കു വായനക്കാരന്റെ സറുഗശേഷിക്കുറവു എന്നു വിളിക്കാം)
2) ഈ തേഞ്ഞ പദ്ങ്ങളു തന്നെ വേണോ “എന്തിനോവേണ്ടി തേടുന്ന ആത്മാവിനെ“ (
Refrence തേഞ്ഞ പദ്ങ്ങളു : NS MADHAVAN) കേട്ടാലു എന്തിനോവേണ്ടി എഴുതിയപോലെ.)
4)എവിടെപ്പൊയി ഒഴുക്കുള്ള ഭിംബ്ങ്ങളു , അടരുകളു? (Ref Ex:വസ്ത്രം നിറയും മേനിയില് പൂമാല്യവും കുറിയും)
3) പച്ചമലയാളം ചെടിക്കുമോ?
നിരൂപണമാണെന്നു ധരിക്കരുതു..ആയതു സ്രിഷ്ടിയെ ആണല്ലൊ ഉന്നം വക്കുന്നതു ..
അണയുന്ന വികാരങ്ങളെയും, വിചാരങ്ങളെയും ഓര്മകളുടെ അധോലോകത്തിലേക്കെത്തിക്കുന്ന ആ അര്ഥപ്രഞ്ജയെ മുറുകെപിടിച്ചിരിക്കുവാന് വെമ്പുന്ന മനസ്സിനെ...
പാതിയുണര്ന്ന്, ഇന്നും എന്തിനോവേണ്ടി തേടുന്ന ആത്മാവിനെ...
താരാട്ടുപാടി ഉറക്കുവാന് ആ നിശയിലെനിക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്......
എന്താണു ഇത് കൊണ്ടു ഉദ്ദേശിച്ചത്? അല്ലെങ്കില് എനിക്ക് വിവരമില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.
എന്തോ അറിയില്ല, ആ ഓര്മ്മകള് അലിഞ്ഞുരുകി കടല് ചേര്ന്നാലും, നീരാവിയായി, വെള്ളിമേഘങ്ങളായി, വീണ്ടും എന്നിലേക്കു പെയ്തിറങ്ങും, ഭൂമി എന്നപോലെ നിശ്ശബ്ദമായി ഞാനതേറ്റുവാങ്ങും...
kollam
@ അരുണ്.
ഉറക്കത്തിന്റെ തുടക്കം,
വികാരങ്ങളും വിചാരങ്ങളെയും ഓര്മകളുടെ അധോലോകത്തിലേക്കെത്തിക്കുന്ന സമയമായി കാണുന്നു അതും ഇദ്രിയങ്ങളറിയാതെ മസ്തിഷ്കത്തിനു യാതൊരു അറിവും കൂടാതെ കടന്നു വരുന്നതാണ് ഓര്മകള്, പക്ഷെ മനസ്സിന് ആ അവസ്ഥ അണയാതെ കാത്തുകൊണ്ടുപോകാന് തോന്നി....
ഒരു ആത്മാവ് പൂര്ണമാകുന്നതു മറ്റൊന്നിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യം കൊണ്ടാണ്(എന്റെ നിഗമനത്തില്.. വിശേഷണമെന്നോണം “പാതിയുണര്ന്ന്” എന്ന് ചേര്ത്തിരിക്കുന്നു... പക്ഷെ ഉപബോധ മനസ്സിന്റെ ഈ ചിന്തയില് നിന്നകന്ന് ബോധമനസ്സു ഉറങ്ങാന് വേണ്ടി ശ്രമിക്കുന്നു.. ഉപബോധമനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കുവാനുള്ള കഴിവ് ബോധമനസ്സിനില്ലല്ലോ... അതുകൊണ്ട് പ്രത്യാശാത്മകമായി “താരാട്ടുപാടി ഉറക്കുവാന് ആ നിശയിലെനിക്കു കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്” എന്ന് ചേര്ത്തിരിക്കുന്നു..
ഇതെല്ലാം എന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പടുകളാണ്.. താങ്കള്ക്ക് ഏതു രീതിയില് വേണമെങ്കിലും വ്യാഖ്യാനിക്കാം..
വായിക്കുന്നുണ്ടെന്നറിഞ്ഞതിലും, താങ്കളുടെ ചോദ്യത്തിനും നന്ദി..
തുടര്ന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു..
:)നന്നായിട്ടുണ്ട്...
നന്മകള് നേരുന്നു...!!
സസ്നേഹം,
ജോയിസ് വാര്യാപുരം..!!
എനിക്യു വിമര്ശനങ്ങള് എല്ലാ.......നിരുപനങ്ങളും .....എങ്കിലും കാലത്തിന്റെ ഇടവഴിയില് മാറുന്ന പോയ വിരഹത്തിന്റെ വരികള്ക് ഇതേ ഗന്ധമായിരുന്നു ...
എന്നോ അലിഞ്ഞു പോയ ഒരു തുള്ളി മിഴിനീരിനും പറയാനുണ്ടായിരുന്നത് ഇതു തന്നെ ആയിരുന്നു.....
Post a Comment