എന്തിനെന് രൂപത്തിലടച്ചുവീ ആത്മാവിനെ,
അകലെയെങ്ങോ പോകേണ്ടതുണ്ടെങ്കിലോ...?
എന്തിനെന് രൂപത്തിലലിഞ്ഞു നീ...?
നിന്നിലെ ആത്മാവകലെയാകുമ്പോളെപ്പോഴും..
വിളങ്ങിയതെന്തിന്, ഇന്ദ്രിയാതീതമേ..?
തുടിച്ചുകൊണ്ടെവിടെയോ പോകേണ്ടതുള്ളപോല്..
വിളിച്ചുവോ നീ, പ്രാപ്യമാക്കുവാനെന്നപോല്..?
തുടിച്ചുവോ ആ വിളികേള്ക്കുവാനായ്...?
പിണങ്ങിനിന്നുവോ, പ്രണയാതുരമായ്...?
വശ്യമാം ആ നാദം കേള്ക്കുവാനായ്...
മടിയിലുറങ്ങുമൊരു ചെറു പൈതലായ്..
ചിണുങ്ങിനിന്നുവോ പ്രപഞ്ച നിത്യമേ...?
പ്രഭയിലും, പ്രദോഷമുള്ളപോല് പ്രേമിച്ചുവോ..
ഈ നിത്യ ചൈതന്യ ഭാണ്ഡത്തെ..?
ഞൊറിഞ്ഞുടുത്തപോല് എന് ക്ഷണകായത്തില്..
ഉദിച്ചൊരാ അദ്രിശ്യ ദൈവീകമൂലമേ..
വിതുമ്പി വിടവാങ്ങുവാനായീ ജന്മമത്രയും..
നിന്നെയും പേറി അലഞ്ഞുവോ ഞാന്..?
പോയ്മറഞ്ഞൊരാ നിന് ഹൃദയപ്രകാശത്തെ..
തേടിയലഞ്ഞുവോ ഈ ജന്മമത്രയും..
എന്തിനെന് രൂപത്തിലടച്ചുവീ ആത്മാവിനെ,
അകലെയെങ്ങോ പോകേണ്ടതുണ്ടെങ്കിലോ...?
3 comments:
kollam
Nice kavitha.
Athmavu engottengilum pokatte.. Shareeram avideyundallo... Nannayirikkunnu.. Ashamsakal...!!!
Post a Comment